Należał do bardzo skutecznych napastników. W 89 występach w zespole narodowym strzelił 53 bramki, w tym 6 w turnieju olimpijskim w Monachium. Uczestniczył w Mistrzostwach Świata w 1975 r. w Malezji oraz w Mistrzostwach Europy w 1970 r. w Brukseli i w 1974 r. w Madrycie. W sezonie 1981/ 1982 – po powrocie do Stelli – wywalczył Złotą Laskę PZHT i redakcji „Sportu” przyznawaną najskuteczniejszemu zawodnikowi MP. Był szkoleniowcem klubów gnieźnieńskich oraz kadry juniorów młodszych

Hokejowe tradycje w rodzinie Grotowskich kontynuowali jego synowie: Robert – olimpijczyk z Sydney z 2000 r. oraz Mirosław.

(AK)