Zwolniony trener Bjelica skomentował ten fakt w Gazecie Wyborczej. Wychodzi na to, że chyba nadal nie do końca rozumie co się wokół niego dzieje. Rozumiem żal, że nie dokończy sezonu. To sprawa prestiżowa i zawsze mocno obciążająca jego CV. Trudno jednak brać poważnie przekonanie, że Lech jeszcze jest w stanie zdobyć mistrzostwo. Teoretycznie, i to bardzo teoretycznie jest to możliwe, e najpierw musi się potknąć Jagiellonia, potem Górnik musi urwać punkty Legii a na koniec Lech musi z Legią wygrać. Naprawdę, trudno w to uwierzyć.

To jest mistrzostwo świata. Chyba nikomu na świecie nie udało się tak koncertowo spartaczyć ogromnej szansy. Gdyby Lech poległ po walce, przegrał dlatego, że rywale okazali się trochę lepsi, trudno byłoby mieć o to żal. Taki jest przecież sport. Ale Lech nie walczył. Zachowywał się tak, jakby sabotował tytuł mistrza Polski. Postawa piłkarzy jest odzwierciedleniem sytuacji panującej w klubie. Ratunku nie widać. Obecny układ jest nienaruszalny.

Blamaż to dobre słowo do opisania tego, co zrobił Lech w meczu z Jagiellonią. Nie ma sensu szukać innych określeń licytując się w ich trafności i dosadności. Twierdza „Bułgarska” przestała być twierdzą a stała się pośmiewiskiem. Kibice Lecha zostali w brutalny sposób pozbawieni złudzeń, że ich drużyna liczy się jeszcze w walce o mistrza.

Wyścigiem żółwi można nazwać walkę o mistrzostwo Ekstraklasy. W pierwszej kolejce rundy dodatkowej trzech pretendentów solidarnie i bardzo niespodziewanie przegrało swoje mecze. W czwartej kolejce znowu żaden nie wykorzystał okazji, żeby wyprzedzić czy utrzymać pozycję i wszyscy znowu bezbramkowo zremisowali. Wygląda tak jakby żadnemu z trójki pretendentów do tytułu się nie spieszyło.